浅谈C/C++中可变参数的原理

开发 后端
以前只是知道C/C++可变参数怎么用,但是一直对它的原理是似懂非懂,现在对计算机有了比较深刻的认识之后,回头再看,豁然开朗。

要理解可变参数,首先要理解函数调用约定, 为什么只有__cdecl的调用约定支持可变参数,而__stdcall就不支持?

实际上__cdecl和__stdcall函数参数都是从右到左入栈,它们的区别在于由谁来清栈,__cdecl由外部调用函数清栈,而__stdcall由被调用函数本身清栈, 显然对于可变参数的函数,函数本身没法知道外部函数调用它时传了多少参数,所以没法支持被调用函数本身清栈(__stdcall), 所以可变参数只能用__cdecll.

另外还要理解函数参数传递过程中堆栈是如何生长和变化的,从堆栈低地址到高地址,依次存储 被调用函数局部变量,上一函数堆栈桢基址,函数返回地址,参数1, 参数2, 参数3...,相关知识可以参考我的这篇堆栈桢的生成原理 

有了上面的知识,我可以知道函数调用时,参数2的地址就是参数1的地址加上参数1的长度,而参数3的地址是参数2的地址加上参数2的长度,以此类推。

于是我们可以自己写可变参数的函数了, 代码如下:

  1. int Sum(int nCount, ) 
  2.     int nSum = 0; 
  3.     int* p = &nCount; 
  4.     for(int i=0; i<nCount; ++i) 
  5.     { 
  6.         cout << *(++p) << endl; 
  7.         nSum += *p; 
  8.     } 
  9.  
  10.     cout << "Sum:" << nSum << endl << endl; 
  11.     return nSum; 
  12.  
  13. string  SumStr(int nCount, ) 
  14.     string str; 
  15.     int* p = &nCount; 
  16.  
  17.     for(int i=0; i<nCount; ++i) 
  18.     { 
  19.         char* pTemp = (char*)*(++p); 
  20.         cout <<  pTemp << endl; 
  21.         str += pTemp; 
  22.     } 
  23.  
  24.     cout << "SumStr:" << str << endl; 
  25.     return str; 

在我们的测试函数中nCount表示后面可变参数的个数,int Sum(int nCount, [[94242]])会打印后面的可变参数Int值,并且进行累加;string  SumStr(int nCount, [[94242]]) 会打印后面可变参数字符串内容,并连接所有字符串。

然后用下面代码进行测试:int main() 

  1.     Sum(3, 10, 20, 30); 
  2.     SumStr(5, "aa""bb""cc""dd""ff"); 
  3.      
  4.     system("pause"); 
  5.  
  6.     return 0; 

测试结果如下:

可以看到,我们上面的实现有硬编码的味道,也有没有做字节对齐,为此系统专门给我们封装了一些支持可变参数的宏:

  1. //typedef char *  va_list; 
  2. //#define _ADDRESSOF(v)   ( &reinterpret_cast<const char &>(v) ) 
  3. //#define _INTSIZEOF(n)   ( (sizeof(n) + sizeof(int) - 1) & ~(sizeof(int) - 1) ) 
  4. //#define _crt_va_start(ap,v)  ( ap = (va_list)_ADDRESSOF(v) + _INTSIZEOF(v) ) 
  5. //#define _crt_va_arg(ap,t)    ( *(t *)((ap += _INTSIZEOF(t)) - _INTSIZEOF(t)) ) 
  6. //#define _crt_va_end(ap)      ( ap = (va_list)0 ) 
  7. //#define va_start _crt_va_start 
  8. //#define va_arg _crt_va_arg 
  9. //#define va_end _crt_va_end 
  10. //#define _ADDRESSOF(v)   ( &reinterpret_cast<const char &>(v) ) 
  11. //#define _INTSIZEOF(n)   ( (sizeof(n) + sizeof(int) - 1) & ~(sizeof(int) - 1) ) 
  12. //#define _crt_va_start(ap,v)  ( ap = (va_list)_ADDRESSOF(v) + _INTSIZEOF(v) ) 
  13. //#define _crt_va_arg(ap,t)    ( *(t *)((ap += _INTSIZEOF(t)) - _INTSIZEOF(t)) ) 
  14. //#define _crt_va_end(ap)      ( ap = (va_list)0 ) 
  15. //#define va_start _crt_va_start 
  16. //#define va_arg _crt_va_arg 
  17. //#define va_end _crt_va_end 

用系统的这些宏,我们的代码可以这样写了:

  1. //use va_arg, praram is int 
  2. int SumNew(int nCount, ) 
  3.     int nSum = 0; 
  4.     va_list vl = 0; 
  5.     va_start(vl, nCount); 
  6.  
  7.     for(int i=0; i<nCount; ++i) 
  8.     { 
  9.         int n = va_arg(vl, int); 
  10.         cout << n << endl; 
  11.         nSum += n; 
  12.     } 
  13.  
  14.     va_end(vl); 
  15.     cout << "SumNew:" << nSum << endl << endl; 
  16.     return nSum; 
  17.  
  18. //use va_arg,  praram is char* 
  19. string SumStrNew(int nCount, ) 
  20.     string str; 
  21.     va_list vl = 0; 
  22.     va_start(vl, nCount); 
  23.  
  24.     for(int i=0; i<nCount; ++i) 
  25.     { 
  26.         char* p = va_arg(vl, char*); 
  27.         cout <<  p << endl; 
  28.         str += p; 
  29.     } 
  30.  
  31.     cout << "SumStrNew:" << str << endl << endl; 
  32.     return str; 

可以看到,其中 va_list实际上只是一个参数指针,va_start根据你提供的最后一个固定参数来获取第一个可变参数的地址,va_arg将指针指向下一个可变参数然后返回当前值, va_end只是简单的将指针清0.

用下面的代码进行测试:

  1. int main()  
  2.     Sum(3, 10, 20, 30); 
  3.     SumStr(5, "aa", "bb", "cc", "dd", "ff"); 
  4.      
  5.     SumNew(3, 1, 2, 3); 
  6.     SumStrNew(3, "12", "34", "56"); 
  7.  
  8.     system("pause"); 
  9.  
  10.     return 0; 

结果如下: 

我们上面的例子传的可变参数都是4字节的, 如果我们的可变参数传的是一个结构体,结果会怎么样呢?

下面的例子我们传的可变参数是std::string

  1. //use va_arg,  praram is std::string 
  2. void SumStdString(int nCount, ) 
  3.     string str; 
  4.     va_list vl = 0; 
  5.     va_start(vl, nCount); 
  6.  
  7.     for(int i=0; i<nCount; ++i) 
  8.     { 
  9.         string p = va_arg(vl, string); 
  10.         cout <<  p << endl; 
  11.         str += p; 
  12.     } 
  13.  
  14.     cout << "SumStdString:" << str << endl << endl; 
  15. int main()  
  16. Sum(3, 10, 20, 30); 
  17. SumStr(5, "aa""bb""cc""dd""ff"); 
  18. SumNew(3, 1, 2, 3); 
  19. SumStrNew(3, "12""34""56"); 
  20. string s1("hello "); 
  21. string s2("world "); 
  22. string s3("!"); 
  23. SumStdString(3, s1, s2, s3); 
  24. system("pause"); 
  25. return 0; 

运行结果如下:

可以看到即使传入的可变参数是std::string, 依然可以正常工作。

我们可以反汇编下看看这种情况下的参数传递过程:

很多时候编译器在传递类对象时,即使是传值,也会在堆栈上通过push对象地址的方式来传递,但是上面显然没有这么做,因为它要满足可变参数的调用约定,

另外,可以看到最后在调用sumStdString后,由add esp, 58h来外部清栈。

一个std::string大小是28, 58h = 88 = 28 + 28 + 28 + 4.

从上面的例子我们可以看到,对于可变参数的函数,有2种东西需要确定,一是可变参数的数量, 二是可变参数的类型,上面的例子中,参数数量我们是在第一个参数指定的,参数类型我们是自己约定的。这种方式在实际使用中显然是不方便,于是我们就有了_vsprintf, 我们根据一个格式化字符串的来表示可变参数的类型和数量,比如C教程中入门就要学习printf, sprintf等。

总的来说可变参数给我们提供了很高的灵活性和方便性,但是也给会造成不确定性,降低我们程序的安全性,很多时候可变参数数量或类型不匹配,就会造成一些不容察觉的问题,只有更好的理解它背后的原理,我们才能更好的驾驭它。

原文链接:http://www.cnblogs.com/weiym/archive/2012/09/18/2689917.html

【编辑推荐】

责任编辑:彭凡 来源: 博客园
相关推荐

2021-01-06 05:29:04

C语言参数应用

2011-04-21 17:32:15

CC++

2010-02-03 15:06:02

C++可变参数表

2011-05-13 17:25:34

C

2011-04-21 16:57:56

staticextern

2009-09-04 17:34:11

C#CC++

2011-07-14 10:39:08

强制类型转换函数C++

2010-01-21 14:07:14

CC++声明

2010-01-21 09:34:57

C++语法

2010-01-27 16:05:06

C++堆栈

2011-04-08 09:52:44

C++C#DLL

2023-11-17 14:10:08

C++函数

2010-01-25 10:25:19

C++变量

2010-01-28 16:31:54

C++类型

2010-01-20 10:19:55

C++数组

2010-01-27 17:16:52

C++构造函数

2010-01-21 13:33:44

C++基类

2020-08-21 13:20:36

C++If ElseLinux

2010-01-26 10:42:26

C++函数

2011-08-01 17:11:43

Objective-C 函数
点赞
收藏

51CTO技术栈公众号